"сказа"

ска́за

-- Пан ведае гэтую простую прыказку, -- сказа падарожны, -- за дурной галавой нагам не пакой.

Стась, перапыняючы размову, сказа бацьку:
-- А хто сёння будзе расказваць гсторы
-- Твая чарга, -- сказа той, усмхаючыся.
-- Я, тата, раскажу

Твардоск, стоячы побач, сказа:
-- Глядзце! На вашых пухрах д"яблк лётаюць у паветры.

Мы разыйшлся розныя бак на Каменнай Горцы, але я сказа, што сё рона яе знайду. Вось такая была сустрэча на Каменнай Горцы.

Пачу голас касцельных звано, нехта яму сказа, што гэта звоняць па нябожчыку; змянся з твару неспакойны дога хадз сюды-туды па пако слова не сказа прыяцелям

Мой дзядзька, нбы чакаючы каго, паглядзе у вакно , павярнушыся да мяне, сказа:
-- Добрае надвор"е.

сказа.

Паснедаеш са мной -- сказа Прафесар.

-- сказа ён, задыхаючыся.

Да затра, -- сказа Памва.

И сказа сказатель сказателям: "Якоже сказа мне сказочник, яко сказано в сказании "О сказуемом": "Несть ни сказочников, ни сказателей, ни сказажщиков, но

Гэта было цалкам выключана.
-- Лухта, -- сказа Йорхас.

Ён нешта сказа ёй.

.
-- Дзякуй табе, -- сказа дзядзька, -- цудонае апавяданне.

Сказа, што такое бывае людзей, якя страцл зрок.

-- сказа Памва-Хлуск, адчыняючы дзверы.
-- Не паснул тут Чарга рухаецца так марудна, -- сказала Лта, зазрнушы салон.

-- Не кажы тольк, куме, нкому: сказа я, што яе д"ябал пацалава.
-- Ха-ха-ха!

-- сказа дзядзька. -- Чака пана Андрэя жо думаць пача, што сёлета ён, можа, забы, дзе жыве Завальня.
-- Як можна забыць пра пана Завальню, асаблва

-- сказа ен. , выцягнушы з машны пляшку гарэлк, прывалшся да надзейнага УАЗку, глыну.

Намеснк мача.
-- Спадарыня Сямшка, адыенцыя скончана, -- сказа Алех Валога, беручы мяне пад локаць.