"сваю"

сва́ю

- СваЮ-у-у Ну, сваЯ-то у тебя давно худая! - съехидничала КрАбиха.
- Да сваЮ - не мою! А сваЮ...которая у мОста!
СваЯ там - никудышная.

И ВМЕСТИ БУДИМ НА ВСЕГДА МЫ КАК У ПТИЦЫ ДВА КРЫЛА
ПАРИТЬ МЫ В НЕБЕ НАД ЗЕМЛЕЙ СОЕДИНИВ СВАЮ ЛЮБОВЬ

Яна iшла самотнымi вулiцамi журботнага горада, прыгожая цераз сваю адзiноту i адзiнокая цераз сваю прыгажосць.

Застануцца це народы якя могуць у любым выпадку сябе захаваць, захаваць сваю самабытную спадчыну, сваю кро.

и нелегко мне будет лгать
но жысь готов сваю отдать
я за нее как три рубля
но чтоб она была жива
и все что есть мои мечты
и даже сны моей любви
и лишь

Бо кожны чалавек адчува тады сваю датычнасьць да лёсу сваёй Дзяржаве, сваю ндывдуальную адказнасьць перад Беларускай Нацыяй.

гэта лета голавы малых убрэндзлася цкавая гульня -- назавем яе "знайдз сваю падкову".

Дзе грошай узяць, каб з растраты выбрацца ды задуму сваю здзейснць Да каго сц..

я жду надеясь на слова я жду тебя любовь мая
я жду ночами я жду днем я буду ждать сваю любовь
я буду ждать и лишь мечтая что скажешь ты любви слова
пусть

Ён сам, як быццам, веры у сваю цьвярозасць; настольк ролю сваю ваходз. Але ж сэрца не падманеш. Самле у парылке самаробнай бан для адпачынку.

Алег, сваю чаргу, распаавё пра сваю настанiцкую дзейнасць, пра тое, як цяжка яму было спачатку васцi досыць непростую школьную справу, i як паступова

Але адшукаць сваю любую так не змог.

Кал я прыходжу да яе госц, ён гдлва адварочвае ад мяне сваю нахабную пысу, а я паддобрываючыся, кажу яму:
- Кыс, кыс!

Як прыемна было бачыць сваю прыгажуню з поным кошыкам пахкай лясной травы кветак!
Увечар маладыя пайшл да Дняпра, каб пакупацца.

Да таго ж атрымалася, што мая вытанчаная дагледжаная настанца адстаялася муту; нават не глянушы мой бок, яна пачала пкаць сваю аблюбенцу, чаму гэта не

На сваю былую пагоню яна i не азiрнулася.

прыналежнасць да горада, казал: "Я з самога мястэчка," з такм гонарам як, мабыць, зараз карэнны масквч падкрэслвае сваю прыналежнасць да сталцы Рас ),

Бяжы да млых вусна, прыхн
Сваю каханую да болю.
Рашучым будзь, не ступ
Любо сваю другому.

Нясе сваю ваду, каб там называцца Дагавай лць сваю прэсную вадзчку салёнае Балтыйскае мора.

"Та ни, пэрвый плюхнувся об воду пузом и захлибнувся, а вторый сломав соби шию об сваю".