п | [п] | согласный, глухой парный, твердый парный |
х | [х] | согласный, твердый парный |
н | [н] | согласный, звонкий непарный (сонорный), твердый парный |
у | [́у] | гласный, ударный |
А я прдолю то всьо паскуцтво, в москальскм гвн, циганскм болот, з смсью жидвскх запахв на птнайцт митрв, в чишу та лупин, пхну до прац, як рускй матросов
.
- Еще пхни меня еще раз, я тебя пхну! - Огрызнулась она. - Ой, а какие они маленькие! То есть миленькие!
Але якось ся втримав, лупнув по коробц та й пхну дал, с див'ю, вулиц Счовх Стрльцив смнайцть напис - Тво Радо.
Зараз я табе як пхну, млосна стане!
"Хмг! Кабыла", -- абразлва буркну Барыс.
-- То ж мне, жарабец!
Па дарозе малады чалавек праходзячы побач пхну, як быццам не заважы..
Прыпынак. Тралейбус на падыходзе расчын дзверы кроку ад мяне.
А Брычкевч, падлюга, да мяне падсе, локцем пхну. "Чаму, пытаецца, не п"еш". А я:
-- Не магу, братка, пост!
-- Не пхайтесь, я щас так пхну!
А потым пача супакойвацца: "Што я такога зраб Не пхну жа пад колы тую жанчыну Наадварот, папяржэджва яе.
- Я тебе пхну! В другой раз! - пробормотал в наступившей тишине продолжавший серчать на печника Акима сапожник Никита Хрящ.
Я даже и сообразить-то не успел ничего от испугу -- как выскочу из прохода, да ка-ак пхну этих первых.
Георгй нчога не адказа яму прайшо мма, нбы гэтага нтэлгента нкол не снавала, а адзн са спадарожнка прэздэнта нават пхну яго плячом, як апушчанага...