п | [п] | согласный, глухой парный, твердый парный |
л | [л] | согласный, звонкий непарный (сонорный), твердый парный |
а | [́а] | гласный, ударный |
с | [с] | согласный, глухой парный, твердый парный |
т | [т] | согласный, глухой парный, твердый парный |
а | [а] | гласный, безударный |
н | [н] | согласный, звонкий непарный (сонорный), твердый парный |
Амма цу шина пластан доза хетаран хьесапехь бен-м билггала къасталур дац вайга. Иза а -- стихан контекстан г1оьнца бен-м.
ЛабордА, ЛабордАн, ПластАн(ъ) -- сушёная, вяленая треска.
ПластАн(ъ) (сущ., м. р.) - 1) см. ЛабардАн(ъ); 2) сушёная треска, которую ПластАютъ, т. е. разрезаютъ на две половины (П.С.
Плечи "буси" были прикрыты широкими наплечниками, также состоявшими из пластан, а к груди самурайского панциря иногда прикреплялось металлическое кольцо