в | [в] | согласный, звонкий парный, твердый парный |
о | [а] | гласный, безударный |
с | [с] | согласный, глухой парный, твердый парный |
т | [т] | согласный, глухой парный, твердый парный |
р | [р] | согласный, звонкий непарный (сонорный), твердый парный |
а | [́а] | гласный, ударный |
Шон Маклех -- Востра Млына*
"Палова зерня вашай краны мелецца тут, -- сказа ён. --
Усё, што прыносць гора
З таго часу завуць тое месца "Галочын востра".
Востра абмежаваны акянам. Насельнцтва катастрафчна павялчваецца...
Востра абмежаваны акянам. Насельнцтва катастрафчна павялчваецца...
А нас, Востра-мужика да Хитра-мужика, при ведмежьей особе на государев шщёт содержать, как наиглавнейшиих иво помошшников. Вот как!"
Жил мужик да баба; она была больно востра, не любила мужика, полюбила попа; сама не работала, да и мужу не давала, всё больной прикидывалась, да посылала
Буйныя кропл падал на Мнскае мора востра Кахання. грымну нарэшце гром.
У знакамтым савецкм фльме "Брыльянтавая рука" песня была "Востра нешанцавання", так бы мовць.
лпучым плямам пылам, фатэл хаатычна бодзялся па паморшчанаму дывану, у велькм мармуровым камне застыла маляничая куча попелу, побач на мармуровай палчцы востра
Прапа кудысц Мша ,брацк Слак ,
Гукал мы гукал , пайшл ,
А потым здалеку ён вярнуся ,
Каза, што на "Кусачы" востра Бог занёс,
Адтуль вярнуся позна
На язык востра, она шутила:
-- Если хватит в тебе силы,
Понеси-ка портфель мой,
В непогоду от дождя укрой.
-- Я для тебя на всё готов.
Но несмотря на облом, дело было сделано: белый конь и востра сабелька оказалась вполне "в тему".
--Ить востра... птица.
--Бабуль, а бабуль... идем на двор! Ведь доктор позволил--Аришка заглядывает ласково, а сама вот-вот прыснет.
Парушнича долга и востра, не здря катанчи ушиваю. Ето, дефка, ишо не все беды-те.
Отошел старший на некоторое расстояние от костра , а лев почуял дух человечий и кинулся на старшего, но не тут то было, замахнулся старший и засвистела востра
Па х некаторыя, найбольш смелыя, мальцы пераходзл на востра, не змачышы ног. Камян сапрады падобныя на пацерк.
С детства "востра на язык". За словом в карман не полезет.
Кого вижу Никак ты, сестра-на правду востра Издалека ли идешь Как и чем живешь (Не дает ответить). Вижу-вижу: не сладко, не гладко.
Безусловно, прекрасна была и сама Востра.
На язык востра да бойка, а умом - дитя малое... Много баловал он её, самой лю;бой ему была.